Raczyński Ryszard, pseud. Starszy (1840–1917), powstaniec 1863 r., emigrant, pułkownik w Argentynie. Ur. 29 III w Warszawie, był synem Kazimierza i Katarzyny z Frijewskich.

R. walczył w powstaniu styczniowym, po którego upadku wyemigrował do Argentyny, gdzie 17 VI 1865 wstąpił do wojska. Włączony został do Legii Ochotniczej, po kilku miesiącach otrzymał awans na kaprala. Walczył w czasie wojny z Paragwajem, a już jako starszy kapral brał udział w przeprawie wojska argentyńskiego przez rzekę Parana. Otrzymał wówczas nominację na wachmistrza. Następnie brał udział w bitwie pod Yatatí i odznaczył się w walce pod Curupaytí. Awansował na podchorążego, lecz z powodu ataku febry nie uczestniczył w dalszych walkach. Po otrzymaniu nominacji na podporucznika przydzielony został do Sztabu Głównego Komendy strzegącej prowincji Santa Fé jako komisarz wojenny granicy. Wkrótce awansował na kapitana, a po licznych potyczkach z Indianami koczującymi nad rzeką Bermejo został mianowany majorem. Walczył przeciw rewolucji wznieconej przez gen. Arrendondo.

W r. 1880 R. przeszedł ze swoją brygadą do Chaco, pilnując transportu w puszczy i wśród walk z Indianami. Poszukiwał także aerolitu, który miał się znajdować na tych terenach. Przeniesiony do Buenos Aires, mianowany został podpułkownikiem w Sztabie Generalnym, a następnie pełnił służbę inspektora kawalerii. W r. 1898 mianowany był dyrektorem sekcji w Min. Wojny i Marynarki. W t. r. otrzymał stopień pułkownika i przeszedł na emeryturę. Zmarł 17 XI 1917 w Buenos Aires. Odznaczony był «sznurami» Tuyuti i tarczą za bitwę pod Curupaytí i innymi odznaczeniami.

R. miał trzy córki i dwóch synów; Feliks był kapitanem marynarki wojennej.

Les Polacos en la Republica Argentina, 1944; – Materiały Stanisława Pyzika w Redakcji PSB.

Red.